Een vraag stellen zonder onderwerp en persoonsvorm, en dan de gewenste actie erop laten volgen: ‘Beter gevonden worden op Google? Probeer dan vandaag Google AdWords!’ Het is een populaire manier om mensen tot iets aan te sporen. Te populair wat mij betreft. Het vlotte is er nu echt wel af.

Een goede pay-off kan je blij maken. Mij tenminste wel. En het leuke is, als hij echt goed is heb je iedere keer dat blije gevoel als je hem ziet of hoort. De laatste tijd overkomt me dat regelmatig bij de NTR (Wat is het eigenlijk? Een omroep? Ik kan het op de website niet vinden), misschien omdat ik in de auto ben overgeschakeld van Radio 1 naar Radio 4. Dan zegt er iemand: ‘De NTR. Speciaal voor iedereen.’

‘Ik geloof…Ik geloof…Ik geloof…Ik geloof in mensen!’ De woorden ‘ik geloof’ worden steeds door verschillende stemmen uitgesproken in een radiocommercial van de NCRV.

Gisteren beroofde een vader in Schoonloo zijn drie kinderen en zichzelf van het leven. Vreselijke berichten zijn dat. Echt vreselijk. Maar wat mij nu in het bijzonder opviel was dat het NOS-Journaal sprak van een ‘gezinsmoord’.

Reclamevakblad Adformatie leverde decennialang het bewijs dat een goede bladopmaak bijna eindeloos mee kan gaan. De kenmerkende opmaak was eigenwijs maar functioneel. Je voelde je als lezer altijd welkom.

’Er is een auto die te mooi is om waar te zijn.’ Als je dat op de radio hoort ga je opletten.

Auto’s die gewoon mooi zijn bestaan er immers genoeg, al verwacht je ze niet in de eerste plaats van de afzender van deze commercial, die zich lange tijd heeft toegelegd op modellen waar het woord schoonheid zonder een krasje op af zou ketsen als het er in de buurt kwam.

‘De landbouw rekent op zijn LEI’ was lang geleden de leus van het Landbouw-Economisch Instituut. Het gaf de nauwe band aan van de rekenmeesters met hun agrarische achterban. Het belang van boer en tuinder ging voor alles.

Ik stond er als jonge persvoorlichter in de jaren tachtig nog bij dat mijn neutrale beschrijving van de resultaten in de sector met vaste hand werd aangepast door het hoofd van de boekhouding. De boeren ‘kwamen net uit op het gemiddelde inkomen van de afgelopen jaren’ werd dan met rode pen doorgehaald en vervangen door ‘moesten zich tevreden stellen met een teleurstellende uitkomst van…’ .

‘Eén op de twee plofkippen is kreupel. Ook de kip bij Albert Heijn,’ verzekert een commercial van Wakker Dier. Taalkundig kan het niet, want de tweede zin had moeten zijn ‘Ook van de kippen bij Albert Heijn’. Maar dan dat woord ‘plofkip’. Wat is dat, een plofkip?

Kan zo’n kip ontploffen, in de oven bijvoorbeeld of op je bord? Nee natuurlijk. Mogelijk verwijst het woordje ‘plof’ naar het groeitempo van de dieren in de reguliere Nederlandse pluimveehouderij. Te snel, volgens Wakker Dier. Dat zorgt voor veel welzijnsproblemen, zegt de actiegroep op zijn website, zonder te vermelden welke problemen dat zijn en hoe ze samenhangen met snelle groei.